Bijna huiselijk was de sfeer te noemen op zaterdagmiddag aan onze stamtafel. Deze situatie zorgde ervoor dat er tal van belevenissen gedeeld werden. Niet dat ik erom vroeg, ik zat per slot van rekening te genieten van mijn appeltaart.
Bovenstaand woord hebben wij in de negentiende eeuw uit het Duitse taalgebied gepikt. Het betekent spelen. In Nederland hebben wij, naast een hele hoop gedoe, nu ook een heuse speelgoedkwestie.
Ik werk tegenwoordig bij een uitgeverij. Het leuke daaraan is dat ik ook een boek met Joop Zoetemelk mag maken. Voor dat boek werd Neerlands beste wielrenner ooit deze week op de foto gezet. In Valkenburg.
Mocht zondag op Radio 2 iets zeggen over eendagsvliegen in de popmuziek. In mijn nieuwe boek "Eregalerij der Nederpop (in 100 en enige studio-opnamen)" dat 24 oktober verschijnt, zitten er de nodige.
Hele goede prangende vraag bij restaurant Den Burgh afgelopen week. Waarom wel 25 keer snelheidscontrole op een industrieterrein en nooit bij een bassischool?
Op de uitnodiging - Op zoek naar het geheim van de column-, moest ik natuurlijk ingaan.
Ach, ach, ach. Na de komkommertijd volgt in krantenland in de aanloop naar Prinsjesdag ritueel de proefballonnentijd. Met dit keer ook onze polder in een hoofdrol. Zo stelt het FD voor om Haarlemmermeer bij Amsterdam te voegen, anders kunnen we de buitenlandse concurrentie niet meer aan.
Ik lijd aan vliegvrees, niet te verwarren met vliegangst. Voor het laatste kan je in behandeling bij Stichting Valk in Leiden. Daar helpen ze je af van de angst om in een vliegtuig te stappen en jezelf geheel over te geven aan wat gaat komen.
Natuurlijk. Je kon er op wachten. Als je de zaken zo laat verloederen als in de Poststraat in Nieuw-Vennep komt er altijd wel een of ander onverlaat langs die het leuk vindt de boel in de hens te steken. Vorige week zondag was het zover.